St. Mary Church of Ireland

Iets voor half 11 loop ik de deur uit richting St. Mary Church of Ireland. Ik heb besloten om ook naar een andere kerk te gaan kijken. Misschien dat dat net iets meer mijn ding is. Ik miste namelijk de kerk, het gebouw. Het gebouw heeft deze kerk zeker wel. Super mooi.

St. Mary Church of Ireland is een Anglicaanse kerk. Dit houdt in dat de kerk als het ware een soort mix is van Protestants en Rooms- Katholiek.
Dit heeft veel met de geschiedenis van Ierland te maken. Oorspronkelijk zijn Ieren zelf meer Rooms- Katholiek, maar jaren geleden waren de Britten hier ‘aan de macht’ en hebben de boel eigenlijk omgegooid. Het Roomse mocht niet meer en mede hierdoor kwamen er veel rellen en dergelijke. Ierland is nog erg lang bezig geweest met het opbouwen van het land en is daar eigenlijk nog steeds wel een beetje mee bezig. Voornamelijk in het noorden. Als je allemaal precies wilt weten hoe het zit moet je maar even gaan Google’en en anders mij even mailen; stuur ik je het verslag dat ik samen met Ruth moest maken voordat we naar Ierland gingen.

De kerk is echt maar 2 minuten lopen en goed half 11 ben ik er dan ook al. Kwart voor 11 begint de dienst, dus ik neem aan dat ik dan netjes op tijd ben. Ik loop het kerkpad over, wat eigenlijk heel erg rustig is. Dit had ik niet verwacht. Ik open de deur en er zijn nog maar 3 mensen in de kerk. Ik vraag eerst maar even of er wel een dienst is, maar ik ben helemaal op tijd en word ook van harte welkom geheten. De mensen komen hier op het laatste moment binnen, gewoon hetzelfde als op Kampereiland dus; Haha!

De spontane vrouw met grijs krullend haar, Olivia, is erg geïnteresseerd en al gauw merk ik dat dit echt een gemeente is waar iedereen elkaar kent. We raken in gesprek en een tijdje later ga ik een plekje zoeken. Ik krijg trouwens van één van de mannen 2 boeken mee; een dikke rode, waar liederen in staan, en een groene met Bijbelteksten en gebeden. De mannen zijn volgens mij een soort koster en kerkenraad tegelijkertijd. Haha.

Ik ga zitten en kijk lekker om me heen. Het is een soort Bovenkerk, een kerk in Kampen, maar dan een kleine versie.
De mensen komen nu langzamerhand binnen en verscheidene mensen krijgen meteen van Olivia te horen dat er een gast is; ze zijn allemaal erg spontaan en open. Dat doet me erg goed en geeft me een fijn welkom- gevoel.

Ik had verwacht dat deze kerk echt heel druk zou zijn. Dat hij echt stampvol zou zitten, maar dat is niet het geval. Het is erg rustig. Er zijn denk ik ongeveer 30 mensen. Dit creëert wel een warme en gezellige sfeer.

Dan komt Olivia naar binnen gelopen, ze heeft zich omgekleed. Ze draagt een wit gewaad. Zij is de ‘voorgangster’ in deze dienst. Ze opent de dienst, wat erg herkenbaar voor mij is. Ze spreekt bijna dezelfde woorden die bij ons ‘thuis thuis’ in de gemeente ook altijd in het eerste gebed gebruikt worden.
Vervolgens wordt er een bladzijde nummer vanuit het groene boekje genoemd. Op deze bladzijde staat een tekst welke vervolgens gezamenlijk opgezegd wordt. Erg bijzonder. Ik vind deze manier erg mooi; je bid dan nog meer echt gezamenlijk.. Ook hoor ik voor het eerst het ‘Onze Vader’ in het Engels. Ik kan het zo snel nog niet helemaal meedoen en doe het daarom zelf in het Nederlands. *Het wijsje is precies hetzelfde! Haha (:

De dienst duurt niet lang, met een half uurtje is hij al afgelopen. Er worden trouwens maar 4 liederen gezongen; waarvan de nummers aangegeven staan op de liturgieborden voorin de kerk. De liederen zijn volgens mij niet echt Psalmen of Gezangen, maar het is ook niet echt opwekking; meer een mengelmoes van beiden..

Na de dienst word ik door velen uitgenodigd om nog even een kop koffie of thee te komen drinken in ‘the little house’, het huisje staat naast de kerk. Ik ga nog even mee en daar raak ik aan de klets met verschillende mensen. Het is erg fijn om te zien en te merken hoe geïnteresseerd de mensen zijn. Aanstaande vrijdag wordt er dankdag ‘gevierd’ in deze kerk en ook daarvoor word ik door verschillende mensen uitgenodigd.

Harvest- Thanksgiving (4-10-2013)

De kerkklokken luiden als ik eraan kom lopen. Een echt ‘kerkgevoel’. Bij binnenkomst is de hele kerk versierd. Overal is ‘oogst’ te zien; bloemen, appels, peren, wortels en maïs, je kunt het zo gek niet bedenken. Lekker creatief.
De kerk is al een stuk voller dan zondag en nog steeds komen er meer mensen binnen. Hele gezinnen; nu pas besef ik eigenlijk dat het best bijzonder is als je dit kan delen met je gezin. Ergens voel ik een steek van jaloezie; dat zou ik ook wel even willen.

Vanavond wordt er orgel gespeeld en we volgen een liturgie. Bisschop, The most Rev’d Denis Nully, Bishop of Kildare & Leighlin. Hij heeft een roze gekleurd keppeltje op en in dezelfde kleur een soort poncho om met daaronder een witte jurk.
Olivia leidt de dienst en de bisschop doet de overdenking. Hij noemt tijdens de overdenking iedere maand en omschrijft ze met woorden. Zo ook; december; the month of the Gift. Hier sluit hij mee af en deze uitspraak blijft hangen. Hij maakt indruk.
De preek is hier niet te lang en daardoor kan ik mijn aandacht er goed bijhouden.
Na de preek worden de kinderen gevraagd om hun ‘cadeau’ naar voren te brengen. Dit is voor het goede doel; een soort ‘Dorcas’. De kinderen lopen allemaal van achteruit de kerk naar voren om het weg te brengen. Een erg mooi gezicht.
Er blijven 3 kinderen voorin staan, welke gaan danken met ons; waarna Olivia nog dankt en gezamenlijk sluiten we het dankgebed af. Ik blijf dit erg bijzonder vinden.

Na de dienst is het tijd voor ‘the little house’; er staat een hoop lekkers klaar, dat gemaakt is door de kerkgangers.
Al gauw raak ik in gesprek en kom ik erachter dat de mensen vanuit de 3 kerken komen. De gehele gemeente bestaat eigenlijk uit 3 locaties; St Mary’s, Urglin en Staplestown. Harvest vieren ze met z’n allen en daar maken ze een soort ‘feestdienst’ van.