Ieder deurtje een ander kleurtje

GOEDEMORGEN! Het is vandaag vrijdagmorgen 7.00 uur en ik zit samen met Gijs en Manon in de auto bij Danny onderweg naar Dublin. Gijs heeft daar vandaag namelijk cursus en Danny zet Manon en mij af bij het centrum.

We zijn nog erg vroeg, we moesten namelijk de drukte voor zijn, omdat we anders te laat zouden zijn. Eerst maar een lekkere kop warme thee. Heerlijk zo op de vroege morgen. Hier mag je me ’s ochtends wel wakker voor maken.

Als we Gijs afgezet hebben gaan wij door richting het centrum. Onderweg zie ik ontzettend veel. Het is zo verschillend. Aan de ene kant van de weg staan enorme huizen terwijl aan de andere kant een gracht stroomt, waar bankjes langsheen staan. Op een aantal bankjes ligt een groot blauw iets; een zwerver die nog ligt te slapen.

Hoe dichter we op het centrum af komen; des te meer ik zie van kaarten (de foto’s die altijd op van die kaarten staan uit bepaalde steden of iets dergelijks). Zo ook de deuren van Dublin! Vet leuk. Het is een hele straat met allemaal gekleurde deuren. Je wordt er gewoon lekker vrolijk van.

Danny zet ons af vooraan het park van Dublin. We besluiten om daar eerst eens even te gaan kijken. Het is echt een groot park. Er is een grote plas in het midden. Met daaromheen bomen, stenen muurtjes en van die huisjes/overkappingen/ partytenten van steen, die je altijd in van die films ziet op de momenten dat alles goed komt.. Een stukje verderop zijn nog meer van die huisjes; alleen in andere kleuren en daarom heen weer allemaal bloemenperkjes. ’t is gewoon genieten van ’t uitzicht.

Op zoek naar de ‘Graftonstreet’; DE winkelstraat van Dublin. Voordat we ‘Graftonstreet’ ingaan lopen we eerst een ander winkelcentrum in. Een overkapte. Allemaal leuke winkels als Only- Vero Moda en H&M.. en ga maar door; hier zou ik me nog wel even kunnen vermaken, maar aangezien we maar tot 12.00 uur hebben, omdat Danny ons dan alweer op komt halen, is daar nu geen tijd voor. Vandaag gewoon lekker rondkijken en rond sjouwen, even lekker ergens wat drinken en dan weer door.
De Graftonstreet is groot en lang, maar niet zoals ik verwacht had.

We zijn lekker de toerist aan het uithangen en dat is gewoon leuk om te doen ‘haha'. Overal op straat staan mensen te zingen; te dansen; of op een andere manier ‘artiestje’ te spelen.
Waaronder een lange donkere man met een vriendelijke uitstraling; hij begint te spelen en te zingen; ‘You are the sunshine of my life’ en als wij net op dat moment langslopen en ik me omdraai en ‘Thank you very much’ tegen hem zeg, begint hij te lachen. ‘No no; you are to young’ en vervolgens gaat hij vrolijk verder met zijn lied. Wij hebben de slappe lach en gaan verder richting het einde van de straat.
Verderop staat een man; een man van een jaar of 70 schat ik. Hij staat te tapdansen. Super gaaf, maar ook echt hilarisch. Ergens ben ik wel heel erg blij dat mijn opa dit niet meer doet. Dat hij thuis liedjes zingt; met zijn echte ‘opa- stem’.

Danny heeft in de auto ons verteld over een beeld. We hebben alleen geen flauw idee meer over welk beeld dit ging en zin om de kaart erbij te pakken hebben we niet. Volgens hem moesten we echt op de foto met dat beeld.. Aangezien we nu bij een beeld staan waar iedereen foto’s van maakt, besluiten wij hier maar eens even mee op de foto te gaan. Ik heb dus werkelijk geen idee wie dit is of wat voor betekenis dit heeft, maar we zien de humor er wel van in. Het is een vrouw met een enorm decolleté en een jurk aan; ze staat achter een kar met wat manden erop en doet poging om deze vooruit te duwen. Wij staan nu in ieder geval op de foto met de vrouw (EN de kar), dus als ooit iemand vraagt of ik er van gehoord heb zeg ik, ZEKER WETEN; Ik sta zelfs met haar op de foto. Haha.

Verderop zien we nog veel meer gebouwen. Een super mooie geldbank, die er van binnen ook echt uitziet als zo’n bank waarin in films altijd overvallen gepleegd worden.
Aan de overkant van de weg staat een grote poort. Het is er erg druk en we besluiten om daar eens eventjes te gaan kijken. Als we aan de andere kant van de poort op een enorme binnenplaats uitkomen, gaan mijn ogen wagenwijd open. JEEUI; wat een gebouwen en een plaats.

Het is nu half 12 en om 12 uur komt Danny ons weer aan de andere kant van de straat ophalen. We hebben afgesproken bij de plek waarbij allemaal paarden en paardenkarren staan. Hier wachten we op hem en dan is het weer tijd om terug te gaan.

Onderweg naar huis vertelt Danny ons van alles. Zo is Hitchhiking hier illegaal geworden nadat er een seriemoordenaar 6 liftende vrouwen vermoord had. Deze man is betrapt door 2 gezochte criminelen, welke vervolgens de politie belden.

Langs de kant van de weg, staat net als in Nederland van allerlei reclame. Zo ook van Giraffe; een organisatie met verschillende vestigingen van kinderdagverblijven. Deze organisatie staat alleen niet zo goed meer aangeschreven. Laatst zijn ze daar met verborgen camera’s aan de gang geweest om bewijzen te verzamelen. Hier werden de kinderen namelijk niet behandeld zoals ze behandeld horen te worden. Ze werden hier bijvoorbeeld, als ze niet wilden slapen, gewoon weer het bed ingeduwd door de leidsters. Ik denk dat ze mede daardoor extra voorzichtig zijn geworden met stagiaires.

Terug in Carlow ga ik nog even langs het Tourist Office. Ik haal nog even wat informatie op van het zuid- westen en het westen van Ierland. Later op de middag met Jenna nog even Carlow in om het centrum nog wat beter te verkennen. We hebben echt super leuke winkels hier en dat geeft toch nog even een extra thuiskomertje.

Met een lekkere warme douche en een drankje bij de buren sluit ik deze dag af. Ik ben toe aan morgen, toe aan een nieuwe dag.